Wat veel mensen doen is opvulling “zoeken!” Ze voelen een leegte van binnen die alles behalve fijn voelt. Ons brain zendt vanuit oude programmeringen signalen uit om op “zoek” te gaan naar die opvullingen.
Er is ons geleerd vanuit oude overtuigingen, die onze voorouders al droegen, om vooral niet te voelen!
De emotie eter is tijdens de jeugd al gecreëerd zonder dat wij ons daar bewust van zijn.
Bijvoorbeeld: Een kind valt en huilt van de pijn, aai over de bol, en hier heb je een snoepje! Wij leren al van jongs af aan dat onze emoties draaglijker worden door “suiker!”
Afvallen ook een mooi proces, maar het is wetenschappelijk bewezen dat 98% van de mensen faalt, waarom? We doen het om de verkeerde redenen. We gaan ineens bewegen maar vaak doen we iets wat we alles behalve leuk vinden. Onze mindset blijft daardoor zoals hij was. Na 6 weken stoppen we vaak weer. Ons brain is zo geprogrammeerd vanuit eeuwen geleden dat suiker schaars is!!!! En als we een week flink bezig zijn (lees=straffen!) Komt er een stemmetje omhoog die zegt, “zo nu mag ik een beloning, nu mag ik snoepen, want ik heb mijzelf de hele week al gestraft!”
We straffen omdat wij onszelf verbieden, het mag nu niet! En wat doet ons brain als iets niet mag? Dan willen we het juist, waardoor we een hele strijd met onszelf voeren. Verbied jezelf niets, maar doe het vanuit de juiste intenties en altijd voor jezelf, nooit voor de omgeving! Het is oke hoor om zo nu en dan even een dag te hebben dat je wel suiker neemt of patat, zorg voor de innerlijke ontspanning en straf jezelf niet door je er slechts over te voelen.
Maar even heel eerlijk, waarom wil jij zo graag gezond eten en afvallen? Wat is je intentie? Iemand die vegetariër wordt zegt ook niet na een half jaar “zo nu ben ik zo goed bezig geweest, ik beloon mijzelf met een biefstuk!” Het is namelijk wie ze zijn! Het is normaal voor ze geworden.
Gezond eten is voor heel veel mensen (ook door de ervaringen die ik in mijn praktijk hoor van mensen) saai en niet lekker.
Ik heb mij enorm verdiept in dit proces en ook mijn eigen proces hierin. De discipline is er niet vanuit waarde voor jezelf.
Vroeger, heel vroeger was er bijna geen suiker namelijk. We gingen op pad om voedsel te zoeken en zo af en toe vonden wij honing. Om dat daar maar heel weinig van was, zei ons brain letterlijk “meer, meer, want er is maar zo weinig van!” Je proeft het en je wil meer. Tip: haal het uit je gezichtsveld, iets zien is iets willen hebben. Zodra ik chocolade zie of iets anders proef ik het, en vertel ik mijn brain meteen “er is geen schaarste hoor! Ik hoef nu niet te snaaien want er is genoeg.” Bij mij werkt dat geweldig want mijn beloning is nu wanneer ik wakker word en mij niet moe en futloos voel, yes weer een dag mijn doelen gehaald!! Ik haal een bos bloemen voor mijzelf die mij de hele dag herinneren aan het feit dat ik stralend en waardevol ben, en dat ik mijzelf het allerbeste gun (mindset is het allerbelangrijkste).
Deze hele oude patronen geven wij door aan volgende generaties. Zodra je smaakpupillen suiker proeven wordt dat deel in je brain direct geactiveerd waardoor je meer en meer neemt.
Insuline is de onderliggende bron van bijna alles in je lichaam. Vetcellen hebben wij nodig voor onze warmte regulatie en verbranding, maar we doen vaak niets aan de insuline. Insuline is zelfs de onderliggende boosdoener van tinitus! (Waar ik last van heb). Ik neem nu bijna geen suiker meer, en de ruis in mijn oor is stukken minder.
We blijven opvullen, omdat we niet willen voelen wat er nou echt in onszelf aan de hand is. Daar zit een gevoel wat alles behalve fijn voelt, en daardoor blijven wij in dat hamsterwiel draaien, daarom het jojo effect. We hebben het druk, we zitten bomvol cortisol (stresshormoon), daardoor te moe om goed voor onszelf te zorgen. Cortisol hebben wij zeker nodig want het is het vecht en vlucht hormoon. Als er een grote beer op je afkomt zet dat hormoon je in beweging waardoor je hele lichaam in aktie komt, maar bij enorm veel mensen is dit hormoon de hele dag actief. Dit belemmert de opname voor goede voedingsstoffen, en creëert buik vet (emoties worden hier opgeslagen).
Mijn brain is gek op chocolade, maar heb nu al 3 weken geen chocolade gehad. Mijn brain zeurt er niet meer om en het is alles behalve een straf voor mij. Ik ben begonnen met lopen, en zit nu op 15.000 stappen per dag. Ik doe het thuis maar loop ook buiten. Mij conditie is aardig verbetert, en ik heb echt zin in om te doen. Mijn lichaam veranderd nu en voel mij er zo goed bij, en daarom doe ik het zonder moeite.
Ik weet wat ik altijd opgevuld heb, ik heb de leegtes in mij bewust gevoeld, alle emoties liet ik er zijn en dit levert je zo enorm veel op.
Onderzoek je emoties, onderzoek je overtuigingen en intenties. Zoek beweging wat je leuk vindt om te doen, en beloon jezelf vanuit waarde! Jezelf oppeppen, jezelf complimenten geven en jezelf niet afstraffen in je hoofd wanneer het even mis gaat. Vraag jezelf dan af, waarom ging het nu mis? Je pakt het de volgende dag gewoon weer op, en je doet alles voor jezelf omdat jij het waard bent om in optimale gezondheid te leven, omdat jij waardevol bent. Je huid, je haar, je organen, alles zal er weer jonger en fitter uit gaan zien.
Dit is jou leven mooierd, en als ik het kan, dan jij ook!
Tip: je omgekeerde spierballen, de kipfilet onder je bovenarmen wat als een schommel heen en weer beweegt is niet alleen vetophoping. In je oksels zitten je lymfeklieren die vol zitten met afvalstoffen en die worden naar je bovenarmen gestuurd voor opslag. Door lichtjes te masseren activeer jij je lymfesysteem waardoor de afvalstoffen afgevoerd kunnen worden. Voel je ergens een soort van blauwplek gevoel dan is dat een plek waar ophoping plaats vindt. Lichtjes knijpen en losmaken, en goede arm oefeningen doen.
Mocht je vastlopen ik help je graag om je mooiste leven te manifesteren.
Liefs José ❤️
